In Catalonië ben ik verliefd geworden op de bergen. Wat een prachtige landschappen, gastvrijheid en schitterende wandelingen. De spectaculairste wandeling die ik maakte in Catalonië is de wandeling door de Mont-rebei kloof.
Op een prachtige zondag ga ik met een leuk gezelschap onder begeleiding wandelen & kleurrijk kijken. De titel van deze wandeling sprak mij enorm aan, omdat ik het wandelen altijd echt wil beleven. Kijken, ruiken, voelen en soms zelf proeven (van de wilde bramen of bosbessen).
Deze wandeling wordt georganiseerd door Fenneke. In september start ze met haar bedrijf Fenna gaat het maken. Het kijken staat centraal en dat doen we door de lens van onze camera. Dit mag een super fancy spiegelreflex camera zijn, maar ook een eenvoudige compactcamera of telefoon.
| Wandeling | Trage Tocht Linielandschap Lek |
| Afstand | 15 km |
| Startpunt | Nieuwegein, bushalte ‘Buys Ballotbaan’ of parkeerplaats aan de Structuurbaan |
| Eindpunt | Station Culemborg |
Een prachtige Hemelvaartsdag, heerlijk uitgeslapen, lekker lui. Maar toch de drang om naar buiten te gaan, al wandelend genieten van de zon en de lente. Ik wilde in de buurt wandelen en kies voor de Trage Tocht Linielandschap Lek vanuit Nieuwegein naar Culemborg.
Mijn vriend was zo lief om me af te zetten bij de plofsluis in Nieuwegein. Ondanks dat Nieuwegein bij mij om de hoek ligt, was ik met het OV ruim een uur bezig geweest om er te komen.
| Wandeling | Veluwe Zwerfpad (SP 16) – etappe 12 Rozendaal – Dieren |
| Afstand | 22 km |
| Startpunt | Bushalte Kerklaan, Rozendaal |
| Eindpunt | NS Station Dieren |
Mijn zoon en ik zijn nog steeds hard aan het trainen voor de 4Daagse Apeldoorn. Dit keer trokken we naar de Veluwe om te ervaren hoe het is om daar te wandelen. Een betere voorbereiding op de Apeldoornse kan ik me niet bedenken.
Doordat ik iedere donderdag samen met jullie terugkijk op mijn wandelingen in het verleden, kwam ik erachter dat ik een paar fotoboeken kwijt was. De berging ging op z’n kop en uiteindelijk vond ik ze terug tussen de knutselspullen. Vandaag neem ik jullie mee naar een van de leukste hikes van het jaar: De Winterhike, georganiseerd door de Meester Bakkergroep uit Zierikzee.
Op Twitter zag ik een nieuwe innovatie van Life-Line in mijn tijdlijn, een broek waarbij je nooit meer last hebt van een natte kont. Die ging op mijn wensenlijstje.
Nieuwe innovatie van #lifelineoutdoor, Anti Natte Kont wandelbroek. Nooit geen natte kont meer? http://t.co/CF1BJ9KL48 Optimaal #wandelen
— Life-Line (@lifelineoutdoor) March 16, 2015
Ik neem altijd een isolatiematje mee om op te zitten wanneer ik ga wandelen. Vaak zijn bankjes of boomstammen, waar ik op wil rusten, nat door de regen en als ik ergens niet van hou, dan is het koude en natte billen. De Anti Natte Kont wandelbroek broek zou dus echt een uitkomst zijn. Nooit meer natte billen door een speciaal membraan dat in het kontstuk is gezet.
Iedere maand ga ik op pad om de mooiste wandeling in een van onze provincies te maken. Voor april stond Drenthe op de planning, maar een blessure aan mijn voet gooide roet in het eten. Daarom trok ik er begin mei op uit om de
Het lijkt me leuk om maandelijks samen met jullie terug te kijken naar de afgelopen maand.
April begon natuurlijk met een mooie wandeling. Ik ging scharrelen op de heuvelrug, een mooie route van de ANWB van Hollandsche Rading naar Soest. Het weer was wat wisselvallig, maar de wandeling prachtig. De blog hierover volgt deze maand.
Donderdag is het moment om terug te kijken in het verleden. Ik neem je mee naar mijn avonturen op het Pieterpad. Als 15 jarige start ik met het Pieterpad samen met mijn vader en broertjes. We wandelen en kamperen 2 weken. Inmiddels is de eerste week achter de rug en kan ik me herinneren dat ik redelijk moe was. Het is een warme zomer en ondanks het trainen, valt het lopen met volle bepakking niet mee. Toch hebben we het erg leuk onderweg en voelt het wel als vakantie.
| Wandeling | Munitiepark (rondwandeling) |
| Afstand | 5 km |
| Startpunt | Nationaal Militair Museum Soesterberg |
Jarenlang reed ik er langs als we naar opa en oma gingen in Soest, Vliegbasis Soesterberg. Hoge hekken en bossen ontnamen mij het uitzicht. Wat ging daar toch schuil achter al dat groen en die hoge hekken?
Toen ik vorig jaar de aankondiging las dat de vliegbasis opengesteld ging worden, was ik blij verrast. Nou kon ik eindelijk de vliegbasis betreden! Samen met mijn zoon en zijn vriendje gaan wij Park Vliegbasis Soesterberg ontdekken.
