Camino dag 7 en 8: van Torres del Rio via Logrono naar Ventosa

Dag 7 op de Camino: Van Torres del Rio naar Logrono

Zet 20 Nederlanders en 80 Spanjaarden bij elkaar in een hostel en het ontbijt duurt een eeuwigheid. Geen snelle start dus vandaag… Uiteindelijk met slechts een half uurtje vertraging zijn we onderweg op de laatste etappe als groep. Vandaag lopen we in 20 kilometer naar Logrono, de hoofdstad van de Rioja.

De benen voelen goed en ik stap lekker door in de voorhoede. Na een half uur volgt er een prikpauze, waar ook ik nog steeds braaf mijn bloedglucose meet. Ik merk intussen wel dat ik steeds meer last krijg van het prikken. Mijn vingertoppen lijken gevoeliger te worden. Bij het kapelletje “Virgen del Poyo” staat de bus met broodjes op ons te wachten. Super fijn iedere dag een vers belegd broodje mee voor onderweg!

De Camino gaat ineens heel stijl naar beneden, een helling van 10 procent! Het is echt even oppassen geblazen waar ik mijn voeten neerzet. Onderweg zijn de uitzichten weer prachtig en de wilde bloemen blijven de paden opfleuren.

 

 

In Viana hebben we een lange stop. We verzamelen hier met de Spanjaarden om het laatste stuk gezamenlijk af te leggen. Ik bezoek de kerk, maak een rondje door dit schattige plaatsje en drink een heerlijke kop koffie op het terras. Net voor we vertrekken is er nog even een officieel moment. Alle deelnemers aan de We Hike 2 Change Diabetes Challenge hebben geld opgehaald voor de Bas van de Goor Foundation. In totaal 17.000 euro!!! Geweldig toch?! De Foundation gebruikt dit geld om sportkampen te organiseren voor kinderen met diabetes.

Na het cheque-momentje stappen we weer door, op naar de finish! De groep valt helaas toch snel weer uit elkaar. Het eerste stuk is mooi, maar wanneer we de rand van Logrono bereiken lopen we over een industrieterrein en is het even afzien. Bijzonder is het oude vrouwtje langs de weg die wat Camino-souvenirs verkoopt en een stempel zet in je pelgrimspaspoort. Haar moeder deed dit jaren lang, nadat zij in 2002 overleed nam haar dochter het over.

 

 

Vlak voor het centrum in Logrono verzamelen we weer als groep. Iedereen wordt met applaus en gejuich binnengehaald. Wat een heerlijk moment en wat een ontlading bij de groep. Na een laatste foto momentje op de brug is het tijd om het hotel op te zoeken. ‘s Avonds worden we nog ontvangen door de burgemeester, we begrijpen wederom weinig van de toespraak, maar dit keer hebben ze op het eind de moeite gedaan om één zin Nederlands te spreken. Deze mooie week sluiten we af met een heerlijk diner, een drankje en een poging tot dansen op onze vermoeide voetjes.

Morgen zwaai ik de groep uit als ze met de bus naar het vliegveld gaan, daarna vervolg ik mijn tocht op de Camino, helemaal alleen…

 

Dag 8 op de Camino: van Logrono naar Ventosa

Om 8 uur rijdt de bus voor. Dikke knuffels, kussen en gelukswensen volgen. De groep stapt in, ik blijf met mijn rugzak op de stoep staan, alleen. Dag lieve en bijzondere mensen! Het was super om een week met jullie te wandelen. Wanneer ik me omdraai voel ik de tranen branden. Pfffff, het afscheidnemen doet me meer dan ik dacht, of is het de spanning dat ik nu echt alleen verder moet? Wat heeft de Camino voor mij in petto?

Zo wandel ik de stad uit, door een mooi park. Na een half uurtje toch maar even een bankje opzoeken. Dat deden we als groep immers ook, maar nu ben ik alleen en hoef ik mijn bloedglucosewaarde niet meer te meten. Ik staar wat voor me uit en groet de pelgrims die passeren. Het kost me moeite om mijn tas weer op te slingeren en door te stappen. Gelukkig volgt er al snel op de route een café aan het water met heerlijke koffie. Dat doet me goed en met hernieuwde energie vervolg ik mijn pad.

 

 

Het doel voor vandaag is Navarrete, een dorpje op zo’n 13 kilometer vanaf Logrono. Om kwart over 11 ben ik daar al. Ik neem uitgebreid de tijd de bijzondere kerk te bezichtigen en een kaarsje te brengen. Drink weer een kopje koffie en doe wat boodschapjes. Mijn benen voelen zo lekker dat ik besluit hier niet te blijven, maar een dorp verder te wandelen.

Wanneer ik het dorp uit loop, wordt ik aangesproken door een Australische dame. We raken aan de praat over onze tocht, het wandelen met de groep vorige week en diabetes. Het is fijn om weer even aanspraak te hebben en hoewel deze aardige dame een langzaam tempo heeft, wandel ik graag met haar mee op. Het landschap is glooiend en ik zie steeds meer wijnvelden. Al kletsend is zelfs het stuk langs de snelweg te doen.

 

 

In Ventosa aangekomen vinden we al snel de herberg. Tsja, geen luxe hotels meer deze week, maar slapen in stapelbedjes met meerdere mensen op een kamer. Ik installeer me en ga direct douchen, de was doen en even liggen. Zodra ik op adem ben gekomen loop ik even naar de kerk, waar je een geweldig uitzicht hebt over het dorpje heen. Daar tref ik een Fransman, die geen Engels spreekt. Hij vraagt mij of ik mee ga eten. Lang leve Google Translate. Het is wat ongemakkelijk, maar we hebben een gesprek 😉

Het was een mooie dag. Op naar morgen!

 

Lees hier de avonturen van dag 9 & 10 op de Camino.