Dag 3 en 4 op de Camino: van Zubiri via Pamplona naar Puente la Reina

Het combineren van wandelen en schrijven op de Camino blijkt lastiger dan verwacht! Daarom vandaag een dubbel verslag van dag 3 en 4 op de Camino Frances.

 

Dag 3 op de Camino: Zubiri – Pamplona

Net voor de wekker wakker, het lijkt wel een werkdag… Maar ik ben in Spanje en mag weer een dag wandelen! Snel alles inpakken in richting het ontbijt. Daar wacht mij een verrassing, omdat we diabetes hebben geen croissant en jam voor ons. We moeten het doen met een half pistoletje met kaas, drie toastjes met wat boter en een mager yoghurtje. Bijzonder toch?

Na het ontbijt verzamelen we op de brug van Zubiri. De legende gaat dat je drie keer over de brug heen en weer moet lopen om hondsdolheid te voorkomen… Ik heb nog niet genoeg koffie op en loop na de groepsfoto verder richting Santiago. Vandaag staat er 21 kilometer, 573 meter stijgen en 426 meter dalen op het programma.

De wandeling start niet heel spannend, langs een magnesium fabriek, langzaam klimmend. De Spanjaarden halen ons links en rechts in, vrolijk groetend. De route gaat al stijgend en dalend over smalle paadjes. We volgen een tijd een beek met snel stromend water. Door de vele regen van de afgelopen dagen is het water troebel en bruin. Onderweg passeren we een aantal kleine verstilde dorpjes.

 

 

Gelukkig zijn er in die dorpjes wel vaak barretjes. Rond lunchtijd komen we net langs een barretje, met een heerlijk terrasje aan het water. We houden een iets langere pauze dan normaal. Daarna volgt er kort een stukje langs de provinciale weg, maar gelukkig duiken we al snel weer een smal pad in op de flank van de berg.

Bij Trinidad de Arre aankomen ben ik verrast door de prachtige brug, de rivier, het groen en de huizen. In de kapel naast de brug stempelen we ons pelgrimspaspoort. Daarna lopen we de laatste kilometers van deze etappe door de bebouwde kom. Via de Puenta de la Magdalena lopen we over de oude verdedigingswerken Pamplona binnen.

 

 

Wanneer ik het hotel binnenstap voel ik me wat bezwaard. Met mijn grote modderige wandelschoenen, een lompe rugzak en bezweet lijf val ik wat uit de toon bij de blauwe sofa’s en enorme spiegels. De kamer is echt super mooi en het bed fantastisch! Nadat we gesetteld zijn in het hotel, willen we de stad gaan verkennen. Maar de regen steekt daar een stokje voor. Gelukkig zijn er meer dan voldoende barretjes! Helaas schiet een bezoek aan de Gotische Kathedraal er even bij in, maar deze is volgens mijn groepsgevoel absoluut het bezoeken meer dan waard. Er zit zelfs een klein museum bij.

We sluiten de dag af bij Café Iruna met een voortreffelijk dagmenu voor nog geen 16 euro inclusief wijn! Deze pelgrim gaat tevreden slapen!

 

Dag 4 op de Camino: Pamplona – Puente la Reina

Om 9 uur worden we verwacht bij de burgemeester van Pamplona. Na een paar toespraken in het Spaans is het moment van vertrek, maar niet voor we een stempel in ons paspoort hebben gehaald.

Het eerste stuk loopt door de stad en is niet heel spannend. Wat me wel opvalt is hoe goed de route is aangegeven in de stad. Verdwalen is echt niet mogelijk! Na Pamplona verandert de omgeving. Bossen met beekjes en weilanden maken meer plaats voor brede landwegen met korenvelden en honderden klaprozen. Ook hier zijn de dorpjes verstild, op de barretjes na die de dorstige pelgrims voorzien van een natje en een droogje. Het is een beetje een grauwe, mistige ochtend en we vrezen dat we straks, wanneer de route over een berg loopt, in de wolken lopen en nauwelijks iets zien van het uitzicht.

 

Foto: Ronald Hoogendoorn

 

In Zariquiegui bezoek ik even het kerkje om een kaarsje te branden en een stempel te halen. Daarna strijkt de hele groep neer bij de auberge voor koffie. Ik raak aan de praat met een man uit Duitsland die ook de Camino wandelt. Het is leuk om zo in contact te komen met andere wandelaars, ik merk dat dat omdat je in een groep loopt toch lastiger is. Ik ben benieuwd hoe dat volgende week is, wanneer ik alleen verder wandel.

De velden maken plaats voor een bergpaadje. Een flinke klim volgt, er lijkt geen eind aan te komen. De mist trekt heel snel weg en de uitzichten zijn spectaculair. De vele bloemen langs het pad maken dat ik super geniet van deze flinke klim. Boven aangekomen is het helemaal opengetrokken en genieten we van het zonnetje. Op deze berg staat een mooi pelgrimsmonument, dat vraagt natuurlijk om foto’s.

Na de rust volgt een pittige afdaling met veel losse stenen. Heel voorzichtig, voetje voor voetje, wandel ik naar beneden. Via Uterga en Obanos wandelen we naar Puente la Reina, waar we na zo’n 24 kilometer, 767 meter stijgen en 353 meter dalen moe, maar voldaan aankomen.

 

Lees hier de avonturen van dag 5 & 6 op de Camino Frances.

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Latest comments
  • Leuk verslag zo kan ik een beetje meegenieten want vind die caminio letterlijk en figuurlijk een hele stap !!! Moedig hoor Succes !!!