Samen met Anto van het blog We12Travel.com werd ik uitgenodigd om mee te wandelen met de Hartstocht Winterwalk, georganiseerd door de Hartstichting. Aangezien dat ik sinds drie jaar weet dat ik een aangeboren hartafwijking heb, zei ik natuurlijk direct ja!
De Hartstichting organiseerde deze wandeling om zoveel mogelijk sponsorgeld op te halen voor een gezond hart voor iedereen, want een gezond hart is niet voor iedereen vanzelfsprekend!
De wandeling liep over de Goudsberg, het exacte middelpunt van Nederland: het hart, een hele bijzondere plek waar we vanzelfsprekend even bij stilstonden.
Hartstocht Winterwalk
Ruim 200 wandelaars verzamelen zich bij de start van de Hartstocht bij 50|50 Hotel en Congrescentrum Belmont. Na een paar korte toespraken geeft de burgemeester van Ede, René Verhulst, het startsein. Met luid gejuich gaan we op pad. We volgen een route aan de hand van het wandelknooppuntennetwerk. Wij lopen het eerste stuk samen met de burgemeester en zijn vrouw. Hij weet ons veel te vertellen over de omgeving, de sporen van de IJstijd en uitkijktoren de Koepel, waar de eerste rustpost is.
De uitkijktoren de Koepel staat op de Galgenberg. Het begon als theehuisje, met uitzicht op het bos. Omdat de bomen groeide, werd er een verdieping op het theehuisje gebouwd. In 1913 werd er een nieuw gebouw gebouwd en in de zestiger jaren werd ook dit gebouw verhoogd, naar 22 meter. Zo bleef het mogelijk om over de bomen uit te kijken.
Het gebouw groeide dus eigenlijk mee met het bos. Binnen is een expositie over bekende Nederlanders die ooit hier in het Goudsberggebied verbleven, waaronder een pentekening van Rembrand van Rijn. Op deze tekening zie je goed hoe open het landschap vroeger was.
Boven in de uitkijktoren heb je een prachtig zicht over de bossen. Bij helder weer kun je zelfs de stad Utrecht zien liggen.
Bij de uitkijktoren de Koepel splitsen de routes van de 5 kilometer en de 15 kilometer op. Wij nemen afscheid van de burgemeester en zijn vrouw en wandelen snel door. We zijn immers pas om 14 uur gestart en we willen eigenlijk voor het donker de 15 kilometer gelopen hebben.
De wandelroute loopt over mooie bos- en zandpaden, op lastige punten in de route hangen rode ballonnen om ons de weg te wijzen. Al kletsend met elkaar blijken we toch een afslag gemist te hebben, want er komt ons een groepje tegemoet die zeggen dat ze verkeerd zijn gelopen. We pakken het kaartje met de knooppunten erbij en zien al snel waar we fout zijn gegaan. Een stukje terug hebben we een afslag gemist, gelukkig vinden we snel de weg weer terug.
De smalle paadjes worden ingewisseld voor brede, lange boswegen. Heerlijk doorstappen en alle tijd voor een goed gesprek, bang om hier fout te lopen zijn we niet, want we moeten gewoon rechtdoor. We lopen vlak langs het Wekeromse Zand, een actief stuifzandgebied waar je moeflons tegen kunt komen.
Na zo’n 6 kilometer komen we langs een replica van een boerderij uit de IJzertijd, met daarnaast Celtic Fields. Celtic Fields is een prehistorisch akkerbouwsysteem, waarbij landbouwgrond werd bewerkt in kleine percelen van ongeveer 40 bij 40 meter, die op elkaar aansloten.
We laten de bossen even achter ons en lopen door het open veld. Omdat het wat mistig is voelt het allemaal wat triest aan. Snel doorstappen dus, zodat we weer snel door de bossen wandelen.
Voor de tweede rustpost komen we eerst nog bij het Middelpunt van Nederland. Op deze bijzondere locatie staat voor deze gelegenheid een groot hart van lampjes op de grond en er hangt een hele lange lijn met hartenwensen. Een mooi punt om even stil te staan en me te beseffen dat ik nu nog kan genieten van een gezond hart. Ook wij schrijven op een rood hart onze hartenwens op en hangen hem aan de lijn.
Bij restaurant de Goudsberg warmen we even op bij een beker glühwein. Maar we blijven niet lang zitten, want het wordt al laat en de schemering gaat zo vallen. Dus hup, weer op pad! Met een flink tempo wandelen we de laatste kilometers. We redden het niet om voor het donker weer terug te zijn, maar de warme ontvangst, het kampvuur en de live muziek maken dat helemaal goed 😉.
We genieten nog even na, terwijl we ons opwarmen bij het vuur. Het was een heerlijke afwisselende wandeling. Ik dacht dit gebied redelijk te kennen, maar ben echt weer verrast door nieuwe bezienswaardigheden.
Nou heb ik uit betrouwbare bron begrepen dat er maar liefst 11 Klompenpaden in de gemeente Ede zijn! Een aantal keer kwamen we hier ook bordjes van tegen. Daarnaast zijn er nog heel veel meer wandelmogelijkheden, die vind je allemaal hier. Dus ik kom zeker nog eens terug om hier een aantal Klompenpaden te wandelen om de bossen rond Ede verder te verkennen.
Praktische informatie
De Hartstocht Winterwalk bestond dit jaar uit drie routes van 5, 10 en 15 kilometer. De routes zijn allemaal gebaseerd op het wandelknooppuntennetwerk. De route start bij 50|50 Hotel en Congrescentrum Belmont en loopt over de volgende knooppunten: 56-15-9-8-6-12-54-52-49-51-36-35-34-37-32-33-25-24-22-20-19-18-17-16-5-4-3-11-57-56
Volgend jaar wordt er weer een Hartstocht Winterwalk georganiseerd, op de website van de Hartstichting vind je waar en wanneer ze evenementen organiseren.
Wil je meer wandelen in de omgeving van Ede, ik schreef ook blogs over:
Bewaar deze wandeling op Pinterest
Wil jij meer gaan wandelen? Schrijf je dan nu in voor één van mijn Online Wandeltrainingen!
Nico van Dijk | 26 januari 2020
|
Ziet er mooi uit.
Pingback:Wandeling naar het middelpunt van Nederland met de Hartstocht Winterwalk - We12Travel | 27 januari 2020
|