De GPS-hike van HIT Alphen begon meteen avontuurlijk

Enige maanden geleden overtuigde ik Linda ervan om met mij mee te gaan naar de HIT. We kozen voor de GPS-hike (Grote Paas Speurtocht) van HIT Alphen. Als Explo liep ik een aantal HIT’s en dat stond garant voor een hoop lol en nieuwe mensen leren kennen. Ik was erg benieuwd hoe ik de HIT na 17 jaar afwezigheid weer zou ervaren.

Nou ik kan je vertellen, het was een geweldig weekend!

Bij de GPS-hike leg je zo’n 60 kilometer in een weekend af door middel van een GPS speurtocht. Al je kampeer- slaap en kookspullen neem je mee in je rugzak. Echt hiken dus.

Voorbereidingen HIT

Het begon natuurlijk allemaal met de voorbereiding. Ondanks dat we pas op vrijdag 3 april om 18:00 uur in Alphen moesten staan, begonnen de voorbereidingen al op maandag. Linda kwam langs om nog even kort door te spreken wat we allemaal mee moesten nemen en hoe we er zouden komen. Vanaf dat moment stond al mijn vrije tijd in het teken van het verzamelen en inpakken van diverse spullen.

Als eerste leende ik van Astrid een slaapzak, die van haar is van dons en dat is zo lekker warm in deze toch nog koude dagen. Daarna ging ik achter een matje aan. Ik heb het snel koud en zeker ‘s nachts weet ik me slecht warm te houden. Dus moest er een goed isolerend matje komen. Op Frank’s blog had ik al eens een goede review gelezen over de Therm-a-Rest Trailpro. Snel online geshopt bij Campz en de volgende dag had ik hem al in huis.

Omdat mijn brander aan vervanging toe was, reed ik woensdag nog even snel langs de ScoutShop. Vorig jaar tijdens de Fiets- en Wandelbeurs werd ik al helemaal enthousiast van de White Box Stove. Een klein aluminium brandertje op spiritus. Gelukkig hadden ze er 1 op voorraad bij de ScoutShop in Baarn. Daar maakte ik ook vast kennis met 1 van de stafleden, Marlies.

Uiteindelijk al mijn spullen her en der vandaan getoverd en mijn tas ingepakt, bleek ik maar 10 kg mee te hebben. Wat heerlijk!

Opening HIT Alphen

Na een lange dag werken (lees: 30 uur ivm een hackathon) stond Linda mij al op te wachten op het station. Samen ondernamen we bijna een wereldreis per trein en bus naar ‘t Zand in Alphen.

We hebben zin in de GPS Hike

Daar aangekomen liepen we de staf compleet voorbij. Gelukkig waren er alleraardigste scouts die ons de weg wezen. Heel leuk dat je bij aankomst meteen al leuk kennismaakt met andere deelnemers. Na de centrale opening, kennismaking en de nodige instructies, kregen we de route. De GPS-hike staat niet alleen voor Grote Paas Speurtocht, maar ook voor Gastronomisch Primitief Sociaal (volgens mij…). Dus op naar de bitterballen!

We navigeren de nacht in

Na wat geklooi met de GPS (iets met verkeerde instellingen) en het oplossen van wat puzzeltjes (ik ben Jaco dankbaar dat hij zo nu en dan mij aansteekt met puzzelspelletjes op de telefoon) konden we op pad.

Inmiddels was het al aan het schemeren en werd het al snel donker. Wat onwennig liepen we van het ene waypoint naar het andere. Om een of andere reden raakte we al snel achterop, maar dat mocht de pret niet drukken. Bij een boerderij aangekomen moesten we het aantal raampjes tellen. Tsja, tel je dan alle raampjes of alleen de raampjes van de kant die op de foto staat? Er stond nog een duo vertwijfelt te kijken. Dan maar een rondje rond de boerderij. De heer des huizes vindt het allemaal maar vreemd die mensen om zijn huis. Gelukkig is Linda zo scherp om meteen de boel uit te leggen en te vertellen dat we toch echt dachten dat de organisatie de man op de hoogte had gebracht. Gerustgesteld keert de bewoner terug naar de tv. Wij tellen de raampjes en lopen weer verder.

Eenmaal bij de eerste post aangekomen werden we verrast met een lekkere kop warme chocolademelk met slagroom en een koek. Na wat speuren en puzzelen hadden we het volgende coördinaat te pakken en konden we weer verder.

Het blijft altijd bijzonder om ‘s avonds in het donker te lopen, zeker over de bospaden is het altijd even spannend. Gelukkig bereiken we zonder fout te lopen de volgende post. Hier proberen we een petfles met behulp van een fietspomp zo ver mogelijk weg te schieten. Dat lukt ons aardig. Met een natte broek en een hoop gelach tot gevolg. Omdat we een aanwijzing over het hoofd hebben gezien moeten we eigenlijk terug. Gelukkig is er onze Harm die ons in ruil voor een biertje bij het kampvuur wel de juiste cijfers door wil geven.

We wandelen weer verder door het bos als we de oudste deelnemers, Claudia en Rieki, ineens aan zien komen uit een (voor ons) verkeerde richting. We wachten even en vragen of het allemaal lukt. Het gaat prima, ze zitten nog steeds op de juiste weg. Toch hebben ze de vorige post gemist. Even bellen en weer doorgaan.

Punt voor punt weten we de puzzels om te zetten in coördinaten, pijlen we de juiste route en vinden we ons pad door het bos in het donker. Zo nu en dan een gil, daar lag een plas… Maar vooral ook veel goede gesprekken en lol.

Kampioen foutlopen

Ik had Linda al gewaarschuwd dat ik kampioen foutlopen ben…Alles gaat goed, tot we bij het laatste punt zijn. We hadden niet goed gelezen en hadden blijkbaar vanuit het vorige punt een waypoint moeten projecteren. Teruggaan was wat ons betreft geen optie, het pad waar we vandaan kwamen was een behoorlijke uitdaging in het donker vanwege de vele plassen en modder.

Gelukkig zagen we voor ons nog een paar lichtjes van tassen van onze voorgangers. Het kon niet ver meer zijn. Dus op goed vertrouwen zijn we achter ze aan gedaan. Toe de lichtjes ineens verdwenen keken we elkaar even aan, en nu? Toch maar door. En ja hoor, 500 meter verder was ons kamp!

Kampvuur bij de GPS-Hike

Eerst maar even genieten van een drankje en een bitterbal bij het kampvuur. Ook hier meteen alweer leuk contact met andere deelnemers, wat zijn scouts toch sociaal! Daarna ons tentje opgezet, tassen onder zeil gelegd en lekker gaan slapen. Nou ja lekker… De kou heeft ons wel een beetje wakker gehouden, maar ondanks dat, toch zeker 6 uur slaap gepakt.

Lees hier onze avonturen op dag 2.

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

No comments