NS-wandeling Vechtdal, een tweedaags wandelavontuur

De NS-wandelingen die van station naar station lopen staan altijd garant voor veel wandelplezier. Toen ik onverwachts een weekend vrij was en man- en zoonlief allebei niet thuis waren, greep ik de kans om een tweedaagse NS-wandeling te gaan verkennen.

Er zijn vier tweedaagse NS-wandelingen; dat maakte het kiezen niet makkelijk. Via Facebook en Instagram vroeg ik welke wandeling het moest gaan worden: de NS-wandeling IJsselvallei of NS-wandeling Vechtdal. De NS-wandeling Vechtdal kwam als winnaar uit de bus. En zo vertrok ik op zaterdagochtend naar station Mariënberg.

 

 

Minivakantie in het Vechtdal

Met mijn enorme rugtas heb ik veel bekijks in de trein. Dat levert altijd mooie gesprekken op. Zo raakte ik aan de praat met een aardige dame die er vroeger ook veel met de tent op uit ging, samen met haar man. Nu ze weduwe is, wandelt ze alleen. Ze geniet ervan. We hebben een mooi gesprek over wat wandelen met je doet. Dankbaar voor deze mooie ontmoeting stap ik in Mariënberg uit de trein.

 

Vechtdalpad

De NS-wandeling Vechtdal volgt een deel van het Vechtdalpad. Dit grensoverschrijdende pad is 110 kilometer lang en start in Zwolle. In zeven etappes loopt het Vechtdalpad via Dalfsen, Ommen, Mariënberg en Gramsbergen de grens over naar Laar, Emlichheim om te eindigen in Hoogstede. Deze meerdaagse wandeling volgt de sterk meanderende Vecht. De route is afwisselend, met prachtige paden door bossen, pittige klimmetjes over oude rivierduinen, mooie landgoederen en uitgestrekt agrarisch gebied afgewisseld met schattig buurtschappen.

De tweedaagse NS-wandeling Vechtdal loopt in tegengestelde richting. De eerste dag wandel je 18,5 kilometer van Mariënberg naar Ommen en de tweede dag in 16 kilometer van Ommen naar Dalfsen. Download de routebeschrijving, kaarten en GPX tracks hier.

De route is gemarkeerd met een wit/blauwe markering.

 

 

Op pad over de tweedaagse NS-Wandeling Vechtdal

Wat onwennig slinger ik mijn zware rugzak op mijn rug. Het plan is om dit weekend het wandelen weer eens te combineren met een nachtje kamperen. Dit is direct een mooie training voor de wandeltocht dit ik volgende maand in de Eifel ga maken. Het is alweer lang geleden dat ik met volle bepakking liep en ik moet er weer even aan wennen.

Zodra de rugzak goed zit, ga ik op pad. Het eerste deel van de route is niet gemarkeerd, dus lees ik aandachtig elke stap in de routebeschrijving. Gelukkig zie ik net buiten Mariënberg de eerste blauw/witte markering die ik de komende twee dagen ga volgen.

 

 

Langs het Vechtkanaal loop ik naar de Vecht. Dit is één van de weinige momenten dat ik de Vecht vandaag ga zien, de rest van de tijd verschuilt hij zich achter oude rivierduinen.

De Overijsselse Vecht is oude regenrivier die in Duitsland ontspringt. In 167 kilometer meandert hij van het Duitse Münsterland naar het Zwarte Water bij Zwolle. In vroegere tijden werd de rivier veel gebruikt voor vervoer van allerlei handelswaren, maar ook (Bentheimer zandsteen dat werd gebruikt voor de bouw van van kastelen, kerken en kloosters. Omdat de waterstand in de rivier regelmatig laag was, werden in het Duitse Nordhorn speciale schepen (vechtensomp) met weinig diepgang gebouwd. Zodra de waterstand te laag was, voeren de schepen in konvooi. Er werden dan dammetjes opgeworpen om de waterstand tijdelijk te verhogen. Zodra er dan genoeg water gebufferd was, konden de schepen weer verder varen. Het duurde 6 dagen om van Zwolle naar Nordhorn te varen. 

Bron: Wikipedia

 

Anjerpunten in het Vechtdal

Al snel wordt duidelijk hoe afwisselend deze route is. Vanaf de Vecht loop ik de bossen in, om niet veel later tussen de eerste boerderijen van Beerze door te lopen. Hier kom ik ook langs Anjerpunt Beerze.

In het Vechtdal liggen vijf Anjerpunten. Bij de Anjerpunten wordt het verhaal verteld over de omgeving in relatie tot de rivier de Vecht.

Bij Anjerpunt Beerze kom je alles te weten over de schippers die hun goederen over de Vecht naar Zwolle vervoerden en de lokale land- & tuinbouw. Het Anjerpunt bevindt zich op het erf van de familie Zandman, die een moderne boerenbedrijf en de boerderijwinkel hebben. Deze moet je zeker even bezoeken.

 

   

 

Afwisselende route door het Overijsselse Vechtdal

Na een bezoek aan de winkel en de stal wandel ik weer verder. Niet veel later, bij een mooi rustpunt, staat een aanhanger vol boeken. Het is dat mijn tas al zo zwaar is, anders had ik er één meegenomen want er stonden een paar mooie titels tussen.

Wanneer ik voor de tweede keer vandaag bij de Vecht kom, bij Camping de Roos, word ik vrolijk toegezwaaid door twee kanoërs. We raken kort aan de praat en wensen elkaar een fijne dag. Terwijl ik ze nakijk wandel ik in gedachten verder.  Ik ben zo aan het genieten dat ik vergeet op de markering te letten. Tsja, dan gaat het fout… Ik zit verkeerd… Gelukkig heb ik het snel door en weet ik me te herstellen.

 

 

 

Langs een oude arm van de Vecht wandel ik verder. Mijn maag geeft aan dat het tijd is om te rusten. Niet veel later tref ik een prachtig bankje met uitzicht over de akkers. Een gezin staat net op om weer verder te wandelen. Ik ben verrast als ik hoor dat ze dezelfde route lopen. Ik schat in dat de dochters rond de 8 en 10 jaar zijn. Super gaaf dat ze nu al zo goed kunnen wandelen!

Na mijn broodje stuntel ik nog even met het statief en de zelfontspanner. Had ik nou maar aan het gezin gevraagd om een foto van mij te maken… Mijn poging om mezelf al wandelend op de foto te zetten lijkt nergens op… Dan maar verder wandelen.

Verderop, in het buurtschap Junne, staat er een verhaalpaal langs het pad. Met een pedaal wek ik de stroom op om een verhaal te luisteren over hoe de boeren hier in het verleden leefden. Een leuke manier om meer te weten te komen over de omgeving!

 

   

 

Inmiddels brandt het zonnetje lekker aan de hemel en ben ik blij dat de route weer het bos in duikt. Hier loopt het Vechtdalpad een stuk samen met het Pieterpad. Het is direct een stuk drukker, wat een gezelligheid! Terwijl ik even uitrust op een bankje, duikt er een wandelaar op zijn knieën voor me. Ah! Er zit hier een geocache verstopt. Een dankbaar onderwerp voor een praatje en niet veel later sluit er nog een echtpaar met dochter aan om de cache ook te loggen. Na een gezellig gesprek scheiden onze wegen weer.

Het is nog een paar kilometer naar Ommen. Daar aangekomen daar trakteer ik mezelf op een ijskoud glas cola op het terras. De eerste dag etappe stopt hier bij het station, maar ik wil vanavond op Landgoed Vilsteren kamperen, dus ik moet nog vier kilometer doorlopen.

 

   

   

 

Na Ommen wandel ik weer heerlijk door de bossen en geniet ik van ooievaars en roofvogels die voorbij vliegen en de vele vogels die luidkeels zingen. Vanaf de Zwolseweg volgt een lang en saai stuk over het fietspad. Het komt misschien ook omdat ik inmiddels best moe ben dat ik er echt niet van kan genieten. Gelukkig is het eindpunt bijna in zicht! Bij Landgoed Vilsteren zoek ik het Natuurkampeerterrein op, dat ik gelukkig verrassend snel vind.

 

Campings langs het Vechtdalpad

Er zijn verschillende campings langs het Vechtdalpad. Vlak langs het pad ligt Natuurkampeerterrein Landgoed Vilsteren. Natuurkampeerterreinen vind je in heel Nederland. Het zijn prachtige kleinschalige campings, midden in de natuur, waar rust en ruimte gerespecteerd worden. De voorzieningen zijn eenvoudig, maar schoon. Duurzaamheid staat op de natuurkampeerterreinen centraal.

Natuurkampeerterrein Landgoed Vilsteren ligt midden in het bos. Wanneer ik het terrein oploop heb ik het idee dat er helemaal niemand staat. Het terrein is zo groot en het is zo rustig dat ik echt moet zoeken naar andere gasten. Wat een heerlijkheid om zo vrij te kunnen staan.

 

   

 

Ik zoek een mooie plek voor mijn tent, in de buurt van een picknicktafel en niet te ver van het sanitair gebouw. Ik geniet van de rust en het feit dat de beentjes na deze lange wandeling even omhoog kunnen.

Na het eenvoudige potje dat ik kook voor het avondeten kan ik het niet laten om toch nog even op verkenning te gaan tijdens een avondwandeling. Naast het kampeerterrein ligt een zwemmeertje, waar ik geniet van de ondergaande zon.

Op de trein die af en toe op afstand langs raast na, hoor ik alleen de vogels. Zodra het donker is, is het echt stil. Af en toe ritselt er wat in de bosjes naast mijn tent. Al snel beland ik in dromenland.

 

NS-wandeling Vechtdal, dag 2

In alle vroegte word ik wakker door een prachtig vogelconcert. Ik zet mijn kopje koffie, werk op mijn gemakje het ochtendritueel af van eten, douchen en inpakken en ik vertrek.

De eerste stop vandaag is Vilsteren. Dit schattige dorpje heeft een prachtig landhuis en een statige molen. Ook hier is weer een Anjerpunt te vinden, maar ik ben zo vroeg, dat ze nog dicht zijn.

In Vilsteren kun je ervoor kiezen om een extra rondje te wandelen (niet gemarkeerd) met een paar prachtige uitzichten. Dat laat ik me natuurlijk niet twee keer zeggen 😉.

 

   

 

 

Hendrik de wandelaar

Halverwege de ronde, kom ik bij een koepeltje met een mooi uitzicht over het dorpje Vilsteren. Op het bankje ligt een boekje met een pen. Nieuwsgierig klap ik het open en lees ik het verhaal van Hendrik de wandelaar. Hij legde jaren geleden op verschillende plekken notitieboeken neer met de vraag er een mooi gedicht in te schrijven. Zodra het boek vol was, werd hij omgewisseld voor een nieuwe. Op een gegeven moment werden de boeken niet meer vernieuwd. Omdat niemand wist wie Hendrik was, heeft Landgoed Vilsteren de traditie van Hendrik in stand gehouden en zorgt het  nu dat er altijd een boek ligt waar wandelaars hun hersenspinsels in kwijt kunnen.

 

     

 

Ik lees een paar verhalen en gedichten van wandelaars en leg heb boek daarna weer weg. Tijd om mijn wandeling voort te zetten.

 

Genieten van de Vecht

Aangezien mijn wandeling vandaag maar 11 kilometer is, doe ik het rustig aan. Net voorbij een stuw die ik passeer zie ik een prachtig hotel met terras aan het water. In het zonnetje drink ik op mijn gemak een kopje thee. Maar er moet toch ook echt wel gewandeld worden vandaag, dus gaat de rugzak weer op en loop ik door. Er volgt een relatief saai stuk over een lang zandpad, dat later een asfaltweg wordt. Gelukkig wordt het onderbroken met een mooie uitkijktoren die ik uiteraard even beklim voor een mooi zicht over de Vecht.

 

   

   

 

Dalfsen is niet ver meer, toch besluit ik nog even te genieten van een taartje bij de theetuin. De laatste kilometers vallen me zwaar. Dat is toch raar? Gisteren liep ik vrij gemakkelijk 22 kilometer en nu loop ik te zwoegen op 11 kilometer. Volgens mij zit dat puur tussen mijn oren en ik spreek mezelf even vermanend toe.

Eenmaal in Dalfsen hoef ik niet lang op de trein te wachten. Het avontuur zit er weer op, ik ga naar huis.

 

   

 

De NS-wandeling Vechtdal is een leuke kennismaking met het Vechtdalpad. Wie weet kom ik nog een keer terug om het volledige Vechtdalpad te wandelen vanaf Zwolle naar het Duitse Hoogstede. Want het smaakt naar meer!

 

Praktische informatie over de tweedaagse NS-wandeling Vechtdal

Routebeschrijving, kaart en GPS-track:	NS-wandeling Vechtdal
Afstand:	18,5 + 16 kilometer (tweedaagse)
Startpunt:	Station Mariënberg
Parkeren:	P&R Station Mariënberg of station Dalfsen (gratis)
Openbaar vervoer:	Station Mariënberg
Honden:	Honden zijn, op 1 beschreven omleiding na, aangelijnd toegestaan
Horeca:	Diverse horeca

 

Tip: Je kunt deze tocht uitbreiden tot 3 dagen door de laatste dag de nieuwe NS-wandeling Overijsselse Buitenplaatsen van Dalfsen naar Zwolle te lopen.

Slaap je liever in een fijn hotel? In Ommen liggen Charme Hotel Wildthout en Hampshire Paping Hotel & Spa vlak aan de route.

 

Benieuwd naar de andere NS-Wandelingen? Hier vind je de vier nieuwe NS-wandelingen van 2019-2020.

 

Bewaar deze wandeling op Pinterest

 

€ Deze blog bevat affiliatelinks

 

---

Wil jij meer gaan wandelen? Schrijf je dan nu in voor één van mijn Online Wandeltrainingen!