Pad van de Vrijheid, etappe 5 & 6 van Valburg naar Oosterbeek

Ken je de Trail Angels? Deze vind je op de grote trails in America, zoals de PCT en de AT. Het zijn mensen die in de buurt van de trail wonen en/of hem zelf hebben gelopen en op moeilijke stukken de wandelaars helpen. Vandaag kwam ik een Trail Angel tegen.

De temperaturen nemen met de dag toe. Ik sta dan ook vroeg op om op tijd te kunnen vertrekken en het grootste gedeelte van de wandeling voor de middag af te leggen. Het plan is om vanuit Oosterhout naar Oosterbeek te lopen, ongeveer 25 kilometer.

Gelukkig is mijn gastvrouw van B&B Buitenwaard bereid om extra vroeg het ontbijt te serveren. Omdat het prachtig weer is kan ik heerlijk in de tuin ontbijten. Met een volle maag en extra water ga ik op pad.

Eerst loop ik terug naar het punt waar ik gisteren de route heb verlaten. Over de Waaldijk naar Ewijk-Slijk naar de recreatieplas. Op een paar zwanen na zie ik daar nog niemand. De rust daalt op mij neer en ik geniet.

Al snel bereik ik het dorp Valburg, waar de 4e etappe eindigt.

Etappe 5 Valburg – Driel

In Valburg bij de kerk lees ik voor het eerst over de Poolse generaal Sosabowski die met zijn parachutistenbrigade bij Driel was geland. Hem werd opgedragen dezelfde nacht met een bataljon de Rijn over te steken, om te zorgen dat het bruggenhoofd in Oosterhout behouden bleef. De Poolse generaal gaf aan dat hij dit onverantwoord vond en stelde een alternatief plan voor. Ze negeerden hem en de aanval liep, zoals Sosabowski voorspeld had op een mislukking. Het erge was nog dat Sosabowski de schuld kreeg van deze gefaalde actie.

Ik laat het dorp achter me en wandel door landerijen verder. Gelukkig staan er hier wat meer bomen langs de wegen, want het zonnetje doet alweer goed zijn best. De schaarse stukken met onverharde paden zijn een welkome afwisseling op het vele asfalt. Voor mij zie ik het Veluwemassief al opdoemen, ik kijk al uit naar de bospaden die ik morgen ga bewandelen.

Op een bankje tegenover Landgoed Schoonderlogt is het tijd voor een rustpauze. Toepasselijk, zo lees ik inde gids, want hier kwamen de soldaten ook om even bij te komen van de strijd. Verder lees ik uitgebreid over de evacuatie van de bevolking uit de Betuwe in verband met overstromingen doordat de Duitsers een gat in de Rijndijk hadden gemaakt. Ze hielden hiermee niet alleen de geallieerden op afstand, uiteindelijk brak er nog een dijk waardoor ze zelf ook de dupe van deze actie werden.

Even voor Driel wandel ik nog een klein waterwingebied in. Ik bedenk me dat vrijheid voor mij betekent dat ik alleen op pad kan om te gaan wandelen. Dat klinkt misschien heel vanzelfsprekend, maar er zijn genoeg vrouwen op de wereld die deze vrijheid niet hebben of voelen. Ook bedenk ik me dat de natuur mij vertraagt. Daar waar ik met snelle pad over het asfalt wandel, vertraagt mijn pas zodra ik in de natuur ben. Dat is iets moois, iets wat de natuur met mij doet.

In Driel zoek ik even verkoeling op het terras bij een bruin café. Ze hebben niet echt een lunchkaart, maar een soepje en een broodje frikandel kan hij wel maken. Ik laat het me goed smaken.

Daarna bezoek ik het Nationaal Monument voor de Poolse 1e Onafhankelijke Parachutistenbrigade en de tentoonstelling De Polen van Driel in de Rooms Katholieke kerk. Een indrukwekkende tentoonstelling over het ontstaan van de Poolse brigade, de oneervolle behandeling en het mislukken van de operatie. Maar ook voor de hechte band tussen de Polen en de plaatselijke bevolking. Ben je in Driel, stap dan zeker even binnen.

Etappe 6: Driel – Oosterbeek

Net buiten Driel kom ik langs de dropzone waar de Poolse brigade op 21 september gedropt werd. Op de dijk staat een monument dat herinnert aan de evacuatie van geallieerden uit Oosterbeek na het mislukken van operatie Market Garden.

Aan de andere kant van de rivier staat een herdenkingsmonument op de plek waar ze de rivier overstaken naar Driel. Deze ontsnappingsroute vanuit de bossen werd met wit lint aangegeven, zodat de soldaten wisten waar ze heen moesten.

Het is nog een klein stukje tot het Drielse Veer over de dijk. Daar ontmoet ik mijn Trail Angel Diana. Diana volgt mijn verhalen en zag dat ik om moest lopen omdat het Drielse Veer tot nader orde niet vaart in verband met corona. Spontaan bood ze me een lift aan. Met een tas vol lekkers en een ijskoud blikje cola pikte ze me op bij de aanlegsteiger van het pontje en reed me in een kwartier naar de overkant. Wat een schat!

En ik ben onwijs blij dat ze dat gedaan heeft, want ik had eerder op de route af kunnen slaan naar Heteren om daar de brug over te gaan en aan de andere kant van de rivier naar Oosterbeek te lopen, maar dan had ik het indrukwekkende verhaal van de Polen in de kerk gemist.

Vanaf het punt waar Diana mij afgezet heeft is het nog maar een paar kilometer wandelen naar Camping Oosterbeekse Rijnoever. Maar eerst kom ik nog langs het prachtige kerkje aan de rand van Oosterbeek. Tijdens de terugtocht van de geallieerden bij Operatie Market Garden was de kerk een van de laatste steunpunten vóór de oversteek van de Rijn.

Hier plof ik nog even in het gras neer om uit te kijken over de Rijn en probeer ik me een voorstelling te maken van die helse nacht.

Na ruim 24 kilometer bereik ik Camping Oosterbeekse Rijnoever. Terwijl ik op de weg erheen liep, besefte ik me dat ik met het Romeinse Limespad ook over deze camping gelopen ben. De sfeer op deze camping voelt goed en ik word hartelijk ontvangen.

Vanavond slaap ik hier in een pipowagen. Ik heb er bijna spijt van dat ik mijn tentje niet bij heb, want langs het water is een fantastisch plekje voor een trekkerstentje. Als wandelaar ben je hier altijd welkom met je trekkerstentje. De eigenaar Pepijn vertelt mij dat ze bezig zijn met een tent op palen, voorzien van een matras, brandertje, elektra en een lampje, speciaal voor wandelaars en fietsers. Deze is vanaf augustus te boeken. Ik ga hier dus zeker nog een keer terugkomen.

De pipowagen is voorzien van twee bedden, een tafeltje met krukjes en een klein keukentje. Buiten een heerlijk zitje en een houtkacheltje. Pepijn heeft al wat hout voor me klaargelegd voor vanavond.

De schoenen gaan uit en ik spoel het zweet en de zonnebrand van me af onder de douche. Daarna gaan de kleren in de wasmachine. En dat is wel het grote voordeel van een camping, die hebben vaak een wasmachine. Nadat alle huishoudelijke taken zijn gedaan val ik hongerig aan op mijn pastasalade, waarna ik mijn laptop opensla om jullie weer mee te nemen op mijn wandeling.

Ik hoop dat je geniet van mijn verhalen. Morgen ga ik weer verder, dan loop ik in 28 kilometer naar Ede door de bossen en over de heide. Tot morgen!

Lees ook het verslag van dag 4 op het Pad van de Vrijheid

Bestel nu de wandelgids van het Pad van de Vrijheid

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Latest comments
  • Wat heb jij weer bijzondere en mooie ervaringen.,Een verrijkingcsteeds weer. Loop ze , ondanks de hitte en ik kijk uit naar je eindresultaat!!.. ( boekvorm🥂).🙏👏🦉José.j

  • Dank weer voor je zeer beschrijvende, meeslepende zinnen, je mooie foto’s en het feit dat je ook je kwetsbaarheid durft te laten zien

  • Prachtige foto’s + mooi verhaal = even het gevoel dat je er als lezer zelf bij bent .Heel bijzonder.

  • Wat een geschiedenis hè.
    Landgoed Schoonderlogt komt voor in de film van Band of Brothers.
    De trail angel moet Diane Roelofs zijn geweest!
    Geniet nog in onze omgeving met een historisch verhaal.
    Om nooit te vergeten!