Podagristenpad: Een meerdaagse wandeltocht in Duitsland

Heb je zin in een meerdaagse wandeltocht in het buitenland, maar wil je niet te ver weg? Dan is het Podagristenpad een aanrader! Het Podagristenpad is een vlakke, maar afwisselende wandelroute die in 80 kilometer van Bad Bentheim naar Coevorden loopt. Pak een grote mok thee en kruip op de bank, want ik heb veel te vertellen over deze afwisselende meerdaagse wandeltocht!

 

Een stukje geschiedenis over het Podagristenpad

In 1843 waren er drie mannen met jicht, zij noemde zichzelf Podagristen (podagra is jicht in het Middelhoogduits). Ze hadden gehoord over de heilzame werking van de zwavelbaden in Bad Bentheim en besloten daarheen te reizen. Volgens de verhalen genazen zij van de jicht en wandelden ze terug naar Coevorden.

De meningen zijn verdeeld of het verhaal helemaal klopt. De heren hebben waarschijnlijk ook een stuk met paard en wagen afgelegd. Feit is wel dat dit verhaal gezorgd heeft voor een mooie, afwisselende wandeltocht die je in drie tot vijf dagen kunt afleggen.

 

De eerste dag op het Podagristenpad: Van Bad Bentheim naar Nordhorn

Het Podagristenpad start in het oude stadje Bad Bentheim, bij de imposante burcht. Na een bezoek aan de burcht (aanrader!) ga ik op pad. Achter de burcht is dit weekend een tuinevenement. Helaas wandel ik dus niet door het park, maar langs de weg de stad uit. Gelukkig duik ik al snel de oude bossen rond Bad Bentheim in. De gezellige bedrijvigheid van het stadje laat ik achter me.

Deze oude bossen liggen rond het eeuwenoude kuuroord waar de Podagristen genazen. Al vrij snel kom ik in de beeldentuin die bij het kuuroord ligt. Het statige gebouw, de mooie beeldhouwwerken en het park vormen een rustgevende plek. Ik loop een extra ommetje voordat ik de route weer oppak.

 

 

Dan gaat het even mis. Er wordt gewerkt aan de riolering, waardoor de routemarkering niet meer zichtbaar is en het pad volledig verdwenen blijkt te zijn. Gelukkig is er verderop een ander pad dat weer uitkomt op de route. Het is stil in het bos, op de geiten en runderen na, die naast het pad staan te grazen. Een bonte specht schrikt van mijn aanwezigheid en vliegt snel weg.

Het begint zachtjes te regenen en met moeite hijs ik mezelf in mijn poncho. Wat een gedoe om zo’n ding in je eentje over je rugzak te krijgen! Gelukkig stopt het al vrij snel weer met regenen. Ik laat het bos achter me en loop over rustige asfaltwegen tussen de akkers door. Bij het Syen Venn zoek ik een mooi plekje om mijn lunch te verorberen. De koeien in de wei kijken me nieuwsgierig aan. Na de lunch volgt een redelijk overwoekerd pad, blijkbaar wordt het Podagristenpad niet heel druk belopen.

 

 

Na een stuk over de grens tussen Nederland en Duitsland gaat de route langs een beekje. Er is hier net gemaaid, maar het maaisel is niet opgeruimd. Het is dus goed uitkijken waar ik mijn voeten neerzet. Omdat dit toch wat teveel vraagt van mijn knieën besluit ik een stukje om te lopen over de weg. Bij het Nordhorn-Almelo-Kanaal pik ik de route weer op. Ik volg het kanaal de waterrijke stad Nordhorn in, waar ik overnacht in het eenvoudige Inside-Hotel. ’s Avonds duik ik de stad in om een hapje te eten.

 

Een lange dag wandelen van Nordhorn naar Wilsum

’s Ochtends ben ik alweer vroeg op pad Vandaag staat er een monsteretappe van ruim 30 kilometer op de planning. Het ontbijtbuffet is super uitgebreid. Dit stevige ontbijt geeft mij energie voor deze wandeldag.

Het is nog stil in Nordhorn als ik aan het vervolg van het Podagristenpad begin. Het mooie stadspark ligt er verlaten bij. Konijntjes en vogels hebben hier nu nog de overhand, later op de dag zoeken die vast een rustiger plekje op. Ik loop de stad uit langs de Vecht, welke ik 13 kilometer ga volgen naar Neuenhaus. Al snel zie ik het eerste kunstwerk aan de overkant dat onderdeel is van de Kunstwegen. Dat is een fietsroute die van het Duitse dorp Ohne naar het Nederlandse Zwolle loopt. Langs deze route staan zestig kunstwerken van hedendaagse kunstenaars.

De route komt vlak langs Klooster Frenswegen. Dit klooster is open voor iedereen en echt even een bezoekje waard. Het oude gebouw straalt een enorme sereniteit uit. Met een kopje koffie in het kloostercafé kom ik even op adem voor ik de route langs de Vecht vervolg.

 

 

In Neuenhaus ga ik op zoek naar een restaurant voor lunch, maar helaas is alles, op de ijssalon na, dicht. Omdat ik weet dat in het dorp waar ik vannacht overnacht ook geen restaurant is, wil ik toch echt even goed lunchen. Ik besluit van de route af te gaan en Epmanns Hofcafé  op te zoeken. Deze is gelukkig wel open, maar blijkt geen lunchkaart te voeren. De eigenaar biedt aan een uitsmijter voor mij te bakken. Die laat ik me goed smaken!

Terug naar de route loop ik weer over rustige asfaltwegen. Het landschap begint hier te glooien. Via een stijgend onverhard pad bereik ik een klein heidegebied met meerdere grafheuvels. Rond één van de heuvels ligt een grote verroeste ketting met enorme schakels. Dit blijkt weer één van de vele kunstwerken te zijn van de Kunstwegen. Op de berg geniet ik van het uitzicht voor ik verder loop.

 

 

Weer ga ik even van de route af, dit keer om Uelsen te bezoeken. Hier wil ik inkopen doen voor vanavond. Uelsen is een klein stadje, waar ik al snel de supermarkt heb gevonden. Heel lang kan ik hier niet blijven, want ik moet nog zeker tien kilometer lopen en het is al laat in de middag.

Na Uelsen duikt ik weer de bossen in. De laatste kilometers vallen mij zwaar. De bossen zijn prachtig, maar ik kan er maar met moeite van genieten. Alles wat ik nu wil is met mijn voetjes omhoog. Na Wilsum verlaat ik de route om naar de B&B te lopen waar ik overnacht. Nog drie kilometer asfalt. Ik leg die laatste drie kilometer in recordtempo af. Aangekomen bij Gasthaus Wilsum word ik gastvrij ontvangen. Ik heb een kamer met een heerlijk bed en een badkamer met een bad! Eenmaal opgefrist plof ik neer op de veranda en geniet ik van de avondzon, een wijntje en een broodje.

 

 

De laatste kilometers naar Coevorden

Na een heerlijke nachtrust geniet ik van een uitstekend ontbijt dat mijn gastvrouw heeft bereid. Ik sta voor een keuze. Ga ik vandaag 27 kilometer wandelen of wacht ik ruim anderhalf uur op de bus en sla ik een stuk van circa 12 kilometer over. Mijn voeten voelen goed, ik heb nog een hele dag voor me liggen en besluit om te gaan lopen. Eerst terug naar de route, om vervolgens over lange wegen naar de Vecht te lopen die ten zuiden van Emlichheim loopt.

 

 

Het weer is vandaag wat grauw, maar de omgeving is heerlijk rustig. Ik kom af en toe een fietser tegen, maar verder is het stil om me heen. Bij Emlichheim aangekomen zie ik de eerste andere wandelaars. De Vecht laat ik weer achter me en ik wandel door een stil natuurgebied naar het Coevoerden-Piccardiekanaal. Dit kanaal moet ik acht kilometer volgen tot in Coevoerden. Redelijk recht toe recht aan dus. Gelukkig voelt het niet zo. De paden zijn prachtig en er is genoeg te zien.

 

 

Net voor de grens met Nederland geniet ik van een Kaffee und Kuchen bij camping Arends Hof. Met hernieuwde energie wandel ik het laatste stuk naar Coevorden. Daar raak ik even de markering kwijt, maar aan de hand van de GPS-route vind ik mijn weg. Bij het kasteel van Coevorden is het eindpunt.Hier staat onderaan de brug het beeldje van de drie Podagristen. Moe maar voldaan keer ik huiswaarts.

 

Het Podagristenpad wandelen

Wil jij ook het Podagristenpad gaan wandelen? Bereid je dan goed voor.

Bad Bentheim is vanuit Nederland goed per trein bereikbaar. Voordeel van reizen met de trein is dat je nergens je auto hoeft te parkeren en je niet terug hoeft om deze op te halen. Treinkaarten bestel je bij NS-Internationaal.

Bij het toeristenbureau van Bad Bentheim zijn twee wandelkaarten verkrijgbaar waar de hele route op ingetekend staat. De kaart heb ik gebruikt om mijn dagplanning te maken. Op deze website kun je de GPS-track downloaden van het Podagristenpad. De GPS-track gebruikte ik op de momenten dat de markering ontbrak.

Over het algemeen is de markering prima in orde. Op een aantal plaatsen ontbreekt hij door wegwerkzaamheden of is hij overwoekerd door de natuur. Ik heb denk ik drie keer de GPS-track erbij moeten pakken om de route te kunnen blijven volgen.

Het Podagristenpad is ruim 80 kilometer. Al je bagage draag je zelf mee. Er is geen bagageservice op deze wandelroute. Langs de route is weinig horeca; hiervoor moet je echt de bebouwde kom in lopen.

 

 

Ik liep het Podagristenpad in drie dagen, maar dat was pittig en hiervoor moet je echt getraind zijn. Mijn etappe-indeling zag er als volgt uit:

Dag 1

• Bad-Bentheim – Nordhorn
• 24 kilometer
• Overnachting: Hotel Inside
• Horeca: Alleen in Bad Bentheim en Nordhorn

Dag 2

• Nordhorn – Wilsum
• 31 kilometer
• Overnachting: Gästehaus Wilsum (Dit ligt drie kilometer van de route)
• Horeca: Nordhorn en Neuenhaus, of van de route af in Uelsen

Dag 3

• Wilsum – Coevorden
• 28 km
• Horeca: Emlichheim en Coevorden

Heb je langer de tijd? Dan kun je de dagetappes korter maken. Ik zocht 2 andere etappe-indelingen voor je uit wanneer je vier of vijf dagen op pad wilt.

 

4 dagen wandelen over het Podagristenpad:

• Dag 1: Bad Bentheim – Nordhorn: 24 km
• Dag 2: Nordhorn- Uelsum: 22 km
• Dag 3: Uelsum – Emlichheim: 25 km
• Dag 4: Emlichheim – Coevorden: 12 km

 

5 dagen wandelen over het Podagristenpad:

• Dag 1: Dag 1: Bad Bentheim – Nordhorn: 24 km
• Dag 2: Nordhorn- Neuenhaus: 14 km
• Dag 3: Neuenhaus – Wilsum: 17 km
• Dag 4: Wilsum – Emlichheim: 15 km
• Dag 5: Emlichheim – Coevorden: 13 km

 

Heb je nog vragen over deze meerdaagse wandeltocht? Stel ze dan in een reactie hieronder.

Wil je meer wandelinspiratie net over de grens? Lees dan mijn blogs op grensbelevenis.nl

 

Ik wandelde het Podagristenpad op uitnodiging van de Euregio.