S:t Olavsleden dag 11 & 12: Brunflo – Östersund – Sundslågden

Gisteren was ik zo moe dat ik even geen zin had om een blog te schrijven. En soms mag je daar best even aan toegeven. Dus vandaag een extra lang verhaal van twee etappes.

Dag 11: Brunflo – Östersund

Na een heerlijke nacht slapen in B&B Sörbygården schuiven we om acht uur aan bij het ontbijt. Daarna pakken we de tassen in en gaan op pad.Vandaag staat er maar 13 kilometer op het programma, dus het is een soort van rustdag. Wanneer we onze tassen aan het inpakken zijn, begint het hard te regenen. De regenkleding wordt bovenin de tassen gestopt en na de bui gaan we vol goede moed op pad.De route van vandaag is simpel, rechtdoor. Met het hoge hek dat de gravelweg scheidt van de spoorlijn rechts van ons begint de route niet heel uitnodigend. Gelukkig maken de vele vergezichten over het meer Störsjon veel goed.

Wanneer we na twee uur wandelen even rusten op een troosteloze parkeerplaats begint het toch weer te spetteren. De regenkleding gaat aan en we lopen rustig verder. Al snel naderen we Õstersund. Door een gezellige winkelstraat lopen we naar ons hotel. We zijn te vroeg om in te checken, maar kunnen we onze tassen achterlaten.Op het plein zoeken we een koffiebar op en genieten van de bedrijvigheid van de stad. Later die middag hebben we een afspraak voor een interview voor we S:t Olavsleden website. Het is leuk om aan de hand van de vragen weer even in gedachten terug te reizen over dit bijzondere pad. Het interview wordt afgesloten met een heuse fotoshoot. Nog even en ik ben ook bekend in Zweden 😉

Na het interview is het tijd om in te checken en te genieten van de luxe van het hotel. ‘s Avonds bij het eten blijken we naast de projectgroep van het pad te zitten. Ik herken een paar mensen van vorig jaar en het is een warm wederzien.

Dag 12: Östersund – Sundslågden

Wat heb ik heerlijk geslapen! Mijn wandelmaatje en ik nemen na het ontbijt afscheid. Zij reist vast naar Stockholm om deze mooie stad een paar dagen te bezoeken. Ik wandel nog twee dagen verder en zoek haar zaterdag weer op in Stockholm.Zodra ik het hotel uitloop voelt het een beetje raar om nu alleen verder te gaan. Ik had dat vorig jaar ook toen ik de Camino Frances liep met de Bas van de Goor Foundation en de groep na een week terugging naar Nederland en ik nog een week doorliep.Op het plein maak ik nog wat foto’s en zoek dan de route weer op. Over een fiets- en voetgangersbrug verlaat ik het centrum. Langs de trefaldighetskällan, een bijzondere bron die midden in een woonwijk ligt, wandel ik naar het Ändsjöns natuurreservaat. Hier maakt asfalt plaats voor gras- en bospaden. In stilte geniet ik ervan om weer terug te zijn in de natuur.Het stuk door het natuurreservaat is niet heel lang, maar daarna wordt ik getrakteerd op graanvelden, koeien en hier en daar een boerderij. De weg klimt en ineens heb ik een prachtig uitzicht over verschillende meren, bossen en de heuvels in de verte.Mijn eerste stop vandaag is het mooie kerkje van Frösö. Wanneer ik daar aankom wordt er net een uitvaart voorbereid, ik kan het kerkje dus niet bezoeken. Wel geniet ik even van het prachtige uitzicht vanaf het kerkje over het omliggende land. Omdat het zomercafé tegenover de kerk pas een uur later zijn deuren opent, besluit ik door te lopen.De route gaat nu weer over een lange asfaltweg. Ik passeer een lunchroom met opvallende uitkijktoren en niet veel later het vliegveld van Östersund.Na het vliegveld slaat de route af en wandel ik over een gravelweg door het bos. Deze gravelweg komt uit bij een paar huizen bij het meer. Daar volg ik een smal bospad langs het kiezelstrans. De zon komt voorzichtig door en bij een bankje besluit ik een lange pauze te nemen.Ik zet koffie, doe mijn schoenen uit en geniet van een uitgebreide lunch. Ik kan hier de hele dag wel blijven zitten, starend over het meer en luisterend naar het kabbelende water. Maar er moet nog een stukje gewandeld worden. Ik pak mijn tas weer in, trek mijn schoenen aan en ga op pad.Nog even geniet ik van de laatste kilometer over het bospad, voor ik via een toch wel drukke weg de brug overloop over Rödösundet. Omdat er op de brug geen stoep of fietspad is en de brug niet heel breed is, stap ik flink door om zo snel mogelijk veilig aan de overkant te komen.Eenmaal veilig aan de overkant pak ik de mail erbij van mijn gastgezin van vanavond. Mijn bed staat een stukje van de route en ik volg aandachtig de aanwijzingen. Zonder moeite vind ik het juiste adres.Ik word gastvrij ontvangen en ben blij verrast wanneer ik mijn schattige onderkomen voor vannacht zie. Het is een prachtig blokhutje met grasdak. Binnen is het gezellig ingericht met houten meubels. Alles is door de gastheer zelf gemaakt. Wat tref ik het weer met deze plek!Na een warme douche pak ik het gastenboek erbij en geniet op mijn mini veranda van de rust. In het gastenboek staat een boodschap voor mij van de Italiaan Luigi, hij heeft hier afgelopen nacht geslapen.De dag is werkelijk voorbij gevlogen en terwijl mijn was hangt te drogen in het zonnetje, wordt er heerlijk voor mij gekookt. Als pelgrim kom ik niks te kort!

Lees hier het verslag van de laatste dag

Bewaar deze wandeling op Pinterest: