S:t Olavsleden dag 7: Lombäcken – Bräcke

Na een lange nachtrust (mijn hoofd moest nog even bijkomen van de klap van gisteren) stonden we fris op om verder te wandelen. Er staat een lange etappe op het programma van 26 kilometer door de bossen.

Na het prima ontbijt dat gisteren afgeleverd werd door onze gastvrouw, gaan we op pad. Een goed begaanbare gravelweg brengt ons dieper in de bossen. In dit gedeelte van Zweden leven beren, maar ons is op het hart gedrukt dat we daar echt niet bang voor moeten te zijn. De beren die hier leven zijn erg schuw en zodra ze mensen horen slaan ze op de vlucht.

Na een uurtje wandelen komen we bij Kungsstugan, deze herberg was in de 18e en 19e eeuw al een belangrijke rustplek voor reizigers. Koning Karl de XV heeft hier zelfs ooit overnacht. Deze herberg, waar je nu als pelgrim kunt slapen ligt niet ver van de grens met Jämtland. Hier zetten we weer een stempel in ons paspoort.

Jämtland wordt beschouwd als een van de laatste oergebieden van Europa. Slechts 1,4% van deze provincie is in cultuur gebracht, lees ik in de wandelgids.

Vanaf de grens, met mooie grenspaal, volgen we een smal graspad tussen de bomen door, parallel aan de autoweg. Hier zitten bijzondere vlindersoorten, maar veel vlinders zien we er niet. Wat wel opvalt zijn de paddenstoelen die langs het pad staan.

Het pad is erg ongelijk en stijgt of daalt continue, best pittig om op te lopen, maar wel erg mooi. Na zo’n 3 kilometer komen we uit op een gravelweg die ons verder de bossen in voert, weg van de autoweg.

Aan de rand van een meer staat een schattig hutje. Het blijkt een plek te zijn waar je mag overnachten, compleet met vuurplaats! Het is dat we nog maar 11 km hebben gelopen, anders had ik het wel geweten!

We wandelen verder over de gravelweg en passeren het gehucht Lillkrogen, waar de bevolking ons vriendelijk begroet en de boerderijhonden even komen snuffelen.

Vanaf hier is het nog maar 10 kilometer naar ons eindpunt van vandaag. We zoeken een fijn plekje om ons lunchpakket te verorberen en worden aangesproken door een local. Hij spreekt geen Engels, maar met handen en voeten weten we een korte gesprek te voeren.

Het laatste stuk naar Bräcke valt ons zwaar. Een brede gravelweg slingert loom tussen de bossen door. Zo nu en dan passeert er een auto, maar verder gebeurt er weinig.

Dan ineens stopt er een auto, het is de Zweed die we zojuist spraken bij onze lunchplek. Ik denk dat hij iets zei in de trant dat het niet ver meer is naar Bräcke. Hij steekt zijn duim op en rijdt door. Met een glimlach op ons gezicht lopen we door, wat zijn de Zweedse mensen toch aardig.

In Bräcke vinden we weer een stempel bij de kerk aan de rand van het dorp. Helaas is de kerk gesloten en dus lopen we door naar ons onderkomen voor vanavond.

Na een week lopen hebben we een hotel geboekt om even op adem te komen. We checken snel in en genieten van de douche. Daarna is het tijd voor totale ontspanning. Wat is het leven als moderne pelgrim toch goed!

Lees hier het verslag van dag 8

Bewaar deze wandeling op Pinterest:

 

Post Tags

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Latest comment
  • Wat is het mooi om jou reis verhaal te lezen ik loop zo mee echt genieten hoor.
    geniet van je hotel en fijne wandeling verder.