S:t Olavsleden, deel 2 – dag 3

Toen ik vannacht even wakker werd voor een sanitaire stop, zag ik een vos over het erf scharrelen. Hopelijk zaten alle kippen veilig binnen… Het blijft gek dat het hier niet echt donker wordt en ik merk ook dat ik er onrustiger door slaap. Misschien moet ik in Åre op zoek naar een slaapmasker.

Vandaag wandel ik van Mörsel naar Ristafallet. Linda staat daar op de camping en loopt gezellig een stuk mee. Ze sluit na 9 km aan. Ik loop 2,5 km terug naar de Hymbrygdsgård waar ik gisteren ben gestopt. De route duikt al snel een smal pad op vol boomwortels, ik moet goed mijn aandacht erbij houden en ben blij dat ik stokken bij heb. Ik geniet van de natuur, ook al is de snelweg nooit ver weg. Even later loop ik zelfs een stuk over de snelweg, gelukkig is het niet druk.

Langs de route heeft een bewoner een enorm whiteboard opgehangen waar alle pelgrims hun naam op kunnen zetten, echt tof om te zien hoeveel mensen mij al voor zijn gegaan. Ik schrijf mijn naam er natuurlijk bij en stap dan snel door, want Linda zit al met koffie en fika te wachten bij Strandgarden.

Het is leuk om Linda weer te zien, ze liep in 2020 ook een dag mee toen ik het Pelgrimspad van huis naar Maastricht liep. Na de koffie zetten we een stempel in ons paspoort en gaan we op pad. Al kletsend is er geen tijd voor het maken van foto’s en voor we het weten wandelen we Järpen binnen. Daar trakteren we onszelf op een wel heel bijzondere lunch, een soort sandwichtaart, ofwel smörgåstårta. We laten het ons heerlijk smaken terwijl we genieten van het zonnetje op het terras.

De laatste kilometers gaan weer over fijne smalle paden afgewisseld met een gravelweg. We worden getrakteerd op prachtige vergezichten op de bergen waar nog sneeuwvelden te zien zijn. Bij de kerkruïne van Undersåker genieten we weer even van een pauze en het zonnetje. Wat boffen we met het weer, het zou vandaag veel regenen, maar we hebben maar twee keer een bui gehad.

Bij de kerkruïne komen we ook de Nederlandse pelgrim tegen die ik bij Glössa sprak, we babbelen even en komen er achter dat we morgen in dezelfde B&B zitten in Åre. Zij slaapt vannacht in Hållandsgården, een christelijk hotel met een religieuze tuin waarin onder andere een model van een 12de-eeuws staafkerkje staat. Helaas is ook dit kerkje dicht en wandelen we door naar het meest spectaculaire deel van de route.

We dalen over trappen af naar de rivier en al snel komen we bij een indrukwekkende stroomversnelling. Dit moet natuurlijk vastgelegd worden op camera, maar het is lastig om de schoonheid te vatten in een foto. Verderop weet Linda de eerst Olavsbron op mijn route van dit jaar te vinden. Er is zelfs een kastje met bekertjes zodat je eruit kunt drinken. Het verhaal gaat dat het water geneeskrachtige werkingen heeft en dat je door het drinken ervan niet meer ziek wordt.

In de verte horen we al het gedonder van de waterval. Wat een kracht en pracht! De camping ligt er pal naast, we zijn er! Snel het tentje opgezet, douchen, wasje en dan trakteren Linda en Auke (haar man) mij op een heerlijke maaltijd van het vuur. Wat een gezelligheid, ik ben zo dankbaar dat dit allemaal op mijn pad komt. Moe en voldaan kruip ik in mijn tentje, morgen weer alleen verder.

Lees hier het verslag van dag 4.