S:t Olavsleden deel 2 – dag 7

Dit is de mooiste etappe van de S:t Olavsleden, volgens mijn wandelgids. Ik start met een heerlijk ontbijt in Skalstugan, havermout, pannenkoeken, vers gebakken brood, het kan niet op. Om 8:30 slinger ik mijn tas op mijn rug en vertrek ik. Ik moet nog een klein stukje asfalt en dan sla ik linksaf de oude Koningsweg in. Met een grote glimlach op mijn gezicht, geniet ik van de omgeving. Het pad loopt tussen berkenbossen door met krom gegroeide bomen die geworteld zijn in een zachte deken van mos. Regelmatig zie ik een meer waar gasten van Skastugan graag komen om te vissen. Het is stil om me heen en ik kijk aandachtig of ik nu eindelijk een keer een eland zie, maar helaas.

Langzaam verandert het landschap, van veengebied met bossen en meren naar een meer ruiger gebied. Dan ineens sta ik bij de grens. Een grote stapel stenen die geel geschilderd zijn markeren het punt waar ik van Zweden naar Noorwegen stap.

Niet veel later ben ik op het hoogste punt van de olavsleden, hier schrijf ik mijn naam in het turboka. Het uitzicht hier is fantastisch her en der liggen nog sneeuwvelden, maar ik zie vooral veel rotsen. Ik snap wel dat deze etappe als mooiste is bestempeld.

Als ik een picknickplaats tegenkom met schuilhut en toiletten besluit ik een langere rust in te lassen. Terwijl ik geniet van mijn Polar brood met kaas uit een tube, komen de twee Zweedse Pelgrims waarmee ik gisteren in Skalstugan gedineerd heb, ook aanlopen. We kletsen even en daarna besluit ik door te lopen. Het weer is niet heel goed, het waait hard en het is best koud, flink de pas erin dus. Dat kan ook want de paden zijn goed te bewandelen. In de verte hoor ik belletjes, het blijkt van de schapen te zijn die hier op de berg grazen. Ze rennen voor me uit over het pad, zie ik nou goed dat de ooien een gps zender hebben? De Noorse herder gaat met zijn tijd mee.

Vanaf nu is het vooral afdalen, hoewel ik natuurlijk weet dat ik nog voldoende hoogtemeters ga maken hier in Noorwegen. Wanneer ik arriveer bij de accommodatie van vanavond word ik welkom ontvangen door de gastvrouw. Ik slaap in een oud huis dat volledig gerenoveerd is, maar wel met behoud van de authentieke elementen. Het huis voelt warm aan en met de huisgemaakte koekjes voel ik me direct helemaal thuis. Ook de twee Zweedse pelgrims slapen vanavond hier, we hebben weer een hoop lol en mooie gesprekken. ‘s Avonds krijgen we een traditionele soep voorgeschoteld met vooral heel veel gehaktballen. Ik laat het me goed smaken.

De twee dames gaan vroeg naar bed, ze moeten morgen 30 km wandelen. Ik heb morgen een rustdag, even energie opdoen voor het laatste stuk naar Trondheim.

Lees hier het verslag van dag 8 en 9.