Hermannshöhen wandelen in Duitsland

Net over de grens in Duitsland start een prachtige langeafstandswandeling, de Hermannshöhen. De Hermannshöhen bestaan eigenlijk uit twee wandelroutes, de Hermannsweg en de Eggeweg. De route loopt over de kam van het Teutoburgerwoud en het Eggegebergte. De Hermannsweg is 157 km lang en de Eggeweg 70 km, samen vormen zij de 227 km lange Hermannshöhen. De wandelroute is opgedeeld in 13 etappes tussen de 15,2 en 24,5 km lang. Samen met mijn broertje ga ik deze route in circa 5 jaar lopen, ieder jaar een lang weekend.

De Hermannshöhen is één van de Top Trails van Duitsland. Eerder liep ik al delen van de bekende Top Trail de Eifelsteig. Dat was een pareltje, dus ik heb alle vertrouwen dat de Hermannshöhen ook een mooi wandelavontuur gaat worden.


Dag 1: Rheine naar Hörstel (21,5 km)

We reizen met de trein vanuit Utrecht naar Rheine en dat gaat best rap! Zo rap dat we bijna vergeten uit te stappen. De treinreis duurt iets meer dan 2 uur. Aangekomen in Rheine besluiten we eerst even aan de kaffee und kuchen te gaan. Maar niet voordat we een foto hebben genomen bij het startpunt van de route. Daarna lopen we door het centrum naar de rivier de Eems, die we de stad uit volgen. Al snel wordt het rustiger en verlaten we de stad om de natuur op te zoeken. Afwisselend door bossen en landerijen wandelen we richting Hörstel. Deze eerste etappe is relatief vlak en het tempo ligt behoorlijk hoog.

Tussen de middag zoeken we een bankje op om even te lunchen. Het begint heel even zachtjes te spetteren, maar gelukkig trekt de bui snel weg. Omdat het niet heel erg warm is, besluiten we vrij snel weer door te lopen om niet teveel af te koelen.

Dan ineens zien we links van het pad een dennenboom met kerstballen staan. Huh? Zie ik dit goed? Maar het is echt, er staat een versierde dennenboom midden in het bos. Gedurende het weekend komen we meer versierde dennenbomen langs de route tegen. Best een vreemd verschijnsel zo midden in het bos.

Bij Bevergern wandelen we langs de Bevergerner Aa naar het pittoreske centrum met vakwerkhuisjes, een prachtig kerkje en een oude molen. Wanneer we Bevergern achter ons laten om de laatste kilometers naar Hörstel te lopen begint het echt te regenen. Stevig doorstappen dus.

Aangekomen in Hörstel is het hotel Xtra Gleis al snel gevonden. Gleis is Duits voor spoor, en door het hotel loopt in de vloer ook echt een extra spoor. Het hotel is gesitueerd in het oude stationsgebouw van Hörstel. De kamer is netjes, maar wel wat aan de kleine kant. Snel douchen, opwarmen en dan met de beentjes omhoog. ’s Avonds hebben we weinig puf om het centrum in te lopen om te gaan eten. Gelukkig blijkt het hotel een prima restaurant te hebben. Moe maar voldaan gaan we slapen… dachten we… Ik had natuurlijk van te voren kunnen bedenken dat een hotel langs een spoor misschien niet de handigste keuze zou zijn. ’s Nachts denderen de goederentreinen gewoon door. Dat zorgt ervoor dat ik regelmatig wakker word van de trillingen en geraas. Oordoppen zijn in dit hotel dus echt een must!

Dag 2: Hörstel naar Teckelenburg (21,5 km)

Na een wat onrustig nachtje schuiven we aan bij het ontbijt. Er is genoeg keuze en we komen niets te kort. Er wordt een stevige bodem gelegd voor weer een nieuwe wandeldag. Zodra we naar buiten stappen zien we een mistige wereld voor ons. Eerst even naar de bakker om vers brood voor vanmiddag te halen en daarna lekker op pad. De route loopt eerst een stukje terug en slaat daarna linksaf. Via een uitloper van het Teutoburgerwald stijgen we direct naar de kam toe. Nou ja… stijgen… Het begin rustig met 25 meter stijging.

De zon doet zijn best door de mist heen te dringen en dat levert een sprookjesachtige wereld op zo in het bos. We maken volop foto’s waardoor het tempo niet heel hoog ligt. Maar dat is geen probleem, we hebben de hele dag!

De route vandaag is niet heel moeilijk, eigenlijk zoveel mogelijk rechtdoor. De markering is trouwens uitstekend en het boekje blijft vandaag dan ook in de tas. Rond de middag arriveren we bij de Dörenther Klippen. Ik wandelde hier eerder al eens om een verhaal te schrijven voor ‘Geheim over de grens’. Zodra ik zie dat de markering het linker pad neemt, besluit ik van de route af te wijken en het rechte pad langs de Dörenther Klippen te nemen. Deze zijn zo indrukwekkend dat ik die mijn broer echt wil laten zien. Door een jarenlang verweringsproces heeft het zandsteen hier bizarre vormen aangenomen.

Bij de Almhütte pikken we de route weer op, maar niet voor we in deze gezellige berghut een glaasje Glühwein met een flink stuk appelcake hebben gegeten.


> Boek nu jouw wandelweekend op de Hermannshöhen bij SNP


De route daalt af naar Brochterbeck, om daarna weer pittig te klimmen op weg naar Tecklenburg. Boven op de berg zien we een kapelletje, waar we even de tijd nemen om een kaarsje te branden. Het bos wordt hier meer afgewisseld met landerijen en zo nu en dan hebben we een prachtig uitzicht. Een stenen muurtje naast het pad zorgt ervoor dat ik even het gevoel heb in Engeland te zijn.

Al snel lopen we Tecklenburg binnen en staan we voor ons hotel. Inchecken, douchen en dan snel naar het centrum. Het centrum van Tecklenburg is super idyllisch met vakwerkhuisjes, kleine straatjes en een imposante burcht. In één van de vakwerkhuisjes zit een klein café waar we rustig gaan zitten om na te genieten van een prachtige wandeldag.

Dag 3:Tecklenburg naar Lengerich (12 km)

Na een prima nachtrust lopen we naar de ontbijtzaal. Het is druk! Blijkbaar is het een dingetje hier om met je hele familie op zondag buiten de deur te gaan ontbijten. Er staat een gigantisch ontbijtbuffet klaar, heerlijk! We laten het ons goed smaken.

Na het ontbijt gaan we weer op pad, we hebben de tijd, want onze gereserveerde trein vertrekt pas rond 16 uur vanuit Osnabrück. We wandelen op ons gemakje over de burcht van Tecklenburg en door het centrum. Daarna dalen we af en laten we dit schattige dorpje achter ons om de natuur weer in te trekken. Het is leuk om te zien dat deze etappe qua landschap heel anders is als de etappe van gisteren. Meer open, meer uitzicht en dus minder bos.

Boven Lengerich lopen we op een hoogvlakte, waar we in de diepte heel even zicht hebben op de canyon. De canyon was vroeger een steengroeve. Nu zie je in de verte het turquoise water. Omdat ik denk dat we verder op de route nog dichterbij komen, maar ik geen foto. Helaas blijkt dit niet zo te zijn… Bij een picknick hut houden we een wat langere pauze, we zijn er immers bijna. Even koffie zetten en mijmeren over vroeger met uitzicht op de kerk van Lengerich.

Na de koffie dalen we af naar het station van Lengerich waar we de trein naar Osnabrück pakken om daar over te stappen op de internationale trein naar Utrecht.

Het was een geweldig mooi wandelweekend en dat zo dicht bij huis! Volgend jaar pakken we de route weer op in Lengerich en lopen we weer drie dagen verder op de Hermannshöhen. 

Praktische informatie voor een weekend op de Hermannshöhen


Hotels aan de Hermannshöhen

De voorpret begint al vroeg. In oktober boek ik twee hotels langs de route, via Google maps zoek ik de hotels op die pal naast de route liggen aan het eind van een etappe:

Er zijn aan de route verschillende hotels die gecertificeerd kwaliteitsbedrijf Hermannshöhen en/of Kwaliteitsaccommodatie “Wanderbares Deutschland” zijn. Je vindt de lijst van deze hotels op de website van de Hermannshöhen.


Wil je liever een compleet verzorgde wandelvakantie op de Hermannshöhen, kijk dan eens bij SNP reizen.


Per trein naar de Hermannshöhen

De Hermannshöhen is In december boek ik de treintickets via Happyrail, hier boek je heel eenvoudig internationale treinkaartjes tegen soms erg gunstige tarieven. Het retourtje Utrecht Osnabrück dat ik boek kost € 59 per persoon. Ons startpunt Rheine ligt op de route naar Osnabrück en vanaf het eindpunt van onze route in Lengerich kopen we een enkele reis per trein naar Osnabrück voor € 5,60 per persoon. Dit kan eenvoudig in de kaartjesautomaat op het station, waar je met je pinpas kunt betalen.


Paklijst Hermannshöhen

Omdat we in hotels slapen, sjouwen we relatief weinig mee. Hou er rekening mee dat je onderweg niet altijd horeca tegenkomt en dus voor de lunch zelf iets mee moet nemen. Wij namen een brandertje mee zodat we tussen de middag iets warm konden eten en een kopje koffie konden zetten. In de winter is dat erg prettig, in de zomer misschien niet nodig.

Dit nam ik mee:

  • 2 wandelbroeken (waarvan ik er 1 aan had)
  • 3 wandelshirts (waarvan ik er 1 aan had)
  • 1 fleecevest (die ik vaak aan had)
  • 1 spijkerbroek voor ’s avonds
  • 1 wollentrui
  • 2 setjes ondergoed
  • 2 paar sokken
  • Waszak
  • Muts, sjaal en handschoenen
  • Regenjas
  • Wandelschoenen (die ik aan had)
  • Instappers
  • Primus brandertje met pannetje
  • Percolator en koffie
  • Real maaltijden
  • Bord, mok, bestek
  • Waterfles
  • Zakmes
  • Toilettas
  • Wc-papier
  • Rubytec Tonga Cleverbag Zak
  • EHBO setje
  • Zitmatje
  • Sporthorloge
  • Accupack
  • Telefoon + adapter
  • E-reader
  • Routeboekje van de Hermannshöhen
  • Kompas
  • Wandelstokken
  • Paspoort
  • Portemonnee (neem contant geld mee)
  • Wandelrugzak van 45 liter

Route-aanwijzingen Hermannshöhen

De route is goed gemarkeerd. Op de Hermannsweg volg je een witte H in een zwart vlak. Zodra je op de Eggeweg komt volg je een witte X, soms aangevuld met een 1 in een zwart vlak.

Markering Hermannshöhen

Er is een Nederlandstalige site van de Hermannshöhen met veel informatie. Nederlandstalige wandelgidsen zijn er niet, maar er is wel een Duitstalige wandelgids.

Dit is de GPX-track van de route die wij gelopen hebben in drie dagen.

Details
Hermannshöhen

Ik hoop dat ik je heb kunnen inspireren ook op pad te gaan bij onze oosterburen.


Wil je meer lezen over wandelen in Duitsland?


SNP Wandelvakanties

Bewaar deze wandeling op Pinterest:

LEAVE A COMMENT

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Latest comments
  • Ziet er weer prachtig uit. Weer eentje voor de Wie Weet Ooit lijst .

  • Mooi verhaal, en dat doet de wandelkribbels bij mij weer aanwakkeren. Ik hoop toch echt dat ik binnenkort weer zonder pijn aan de wandel kan. Ik heb genoten van je verhaal!!

  • Weer een mooi verhaal Wanda! Wandelen in Duitsland is inderdaad erg leuk. De dorpjes zoals Tecklenburg zijn prachtig. Zelf liepen we De Hermanshohe in 2016/17 . Een onvergetelijke ervaring. Wandelgroeten Frank Bos.

  • Hey Wanda,

    Deze sokken zou ik wel willen uitproberen tijdens mijn training voor de Nijmeegse vierdaagse.